HISTORIA

Tales z Miletu (ok. 627 - 540 p.n.e.) uważany jest za jednego z "siedmiu mędrców" czasów antycznych i za ojca nauki greckiej. Starożytni pisarze nazywali go "pierwszym" filozofem i "pierwszym" fizykiem, "pierwszym" matematykiem i astronomem. Te zaszczytne wyróżnienia świadczą, iż była to postać o wielostronnych zainteresowaniach i w dziedzinach, którymi się w swym życiu zajmował, dokonać musiał rzeczy znamiennych. I tak było w istocie. Tales był założycielem jońskiej szkoły szkoły filozofów przyrody, ponadto brał aktywny udział w życiu politycznym i gospodarczym swego miasta, które przez pewien okres pozostawało pod okupacją perską. Wbrew legendom mędrzec ów należał do ludzi praktycznych, utrzymywał ożywione stosunki handlowe z Egiptem, Fenicją i Babilonią, dokąd eksportowano cenione wówczas tkaniny miletańskie. To było powodem, iż do krajów tych odbywał częste podróże. I prawdopodobnie wtedy zapoznał się z osiągnięciami matematyki i astronomii Egiptu i Babilonii. Według przekazów pisarzy starożytnych Tales przewidział zaćmienie Słońca na dzień 28 V 585 r. p.n.e. oraz pomierzył wysokość piramid za pomocą cienia, który one rzucały (na podstawie podobieństwa trójkątów).

Jednym z twierdzeń geometrii elementarnej, sformuowanym przez Talesa z Miletu, jest twierdzenie o proporcionalności odcinków, na które podzielone zostały ramiona kąta przez dwie proste równoległe. Poza twierdzeniami wyżej przytoczonymi, Talesowi z Miletu przypisuje się autorstwo:

• dowodu, że średnica dzieli koło na połowy;
  
• odkrycia, że kąty przy podstawie w trójkącie równoramiennym są sobie równe;
  
• twierdzenia o równości kątów wierzchołkowych;
  
• twierdzenia o przystawaniu trójkątów o równym boku i przyległych dwu kątach;
  
• twiedzenia, że średnica koła jest widoczna z punktu leżącego na okręgu pod kątem prostym.

Tales z Miletu stworzył podstawy do późniejszego rozwoju geometrii w Grecji.