Wygodnym i użytecznym pojęciem w teorii wielomianów jest rugownik. Zanim podamy jego formalną definicję, udowodnijmy następujący lemat:
Lemat: Dwa wielomiany
f, g K[X], gdzie K jest dowolnym ciałem, są względnie pierwsze wtedy
i tylko wtedy, gdy istnieją wielomiany
f1, g1
K[X], jeden z nich niezerowy,
deg f1 < deg f
oraz
deg g1 < ]degg takie, że:
Dowód: Dla dowodu warunku koniecznego załóżmy, że
NWD(f, g) = h oraz h 1. Wtedy
wystarczy wziąć
f1 =
oraz
g1 =
.
Dla dowodu dostateczności załóżmy, że
f1, g1 K[X], są takimi wielomianami, że jeden z nich jest
niezerowy,
deg f1 < deg f,
deg g1 < ]degg oraz że
f1g = g1f. Niech
h1, h2
K[X]
będą takimi wielomianami, że:
Dla dowolnej pary wielomianów
f, g K[X]:
Rugowniki stosuje się - na przykład - przy rozwiązywaniu układów równań algebraicznych. Podstawową własność rugownika, jaka jest przy tym wykorzystywana, wysławia następujące twierdzenie:
Twierdzenie: Wielomiany f i g nie są względnie pierwsze wtedy i tylko wtedy, gdy ich rugownik jest równy zeru.
Dowód: W myśl lematu, dwa wielomiany nie są względnie pierwsze wtedy i tylko wtedy, gdy
istnieją wielomiany
f1, g1 K[X], jeden z nich niezerowy,
deg f1 < deg f
oraz
deg g1 < ]degg takie, że
f1g = g1f. Ale wówczas dwa wiersze macierzy rugownika są liniowo
zależne, a więc rugownik musi być równy zeru.