Na terenach Mezopotamii żyli Sumerowie podbici i włączeni w skład państwa babilońskiego w drugim tysiącleciu przed naszą erą. Głównym osiągnięciem Babilończyków było pismo klinowe, ryte na tabliczkach glinianych, potem wypalanych. Dzięki zastosowanej technologii, zapisy babilońskie przetrwały do naszych czasów.
Babilończycy używali do zapisu liczb dwóch znaków:
Liczby zpisywano przy pomocy odpowiedniej kombinacji klinów. Zobaczmy jak Babilończycy zapisywali liczby pismem klinowym:
Podstawą liczenia był zarówno system sześdziesiątkowy, jak i dziesiętny. System sześćdziesiątkowy (charakterystyczny dla Babilończyków) był systemem pozycyjnym. Zapis pozycyjny był nieznany równoległej do babilońskiej, kulturze egipskiej. Zarówno układ sześdziesiętkowy, jak i układ pozycyjny pozostały na zawsze własnością ludzkości. Podział godziny na sześdziesiąt minut, a także podział koła na 360° pochodzi od Sumerów i Babilończyków.
System numeryczny stosowany przez Babilończyków ogromnie ułatwiał rachunki. Babilończycy byli doskonałymi rachmistrzami. Wiadomo, że że kupcy babilońscy znali miary i wagi. Babilończycy oprócz osiągnięć w matematyce, mieli również sukcesy w astronomii; znali zaćmienia Słońca z okresu trzech stuleci. Rozwój budownictwa, pomiar ziemi i działek sprawił, że dobrze znali geometrię. Kupiectwo, handel oraz zapis pomiarów astronomicznych wymagał znajomości arytmetyki.
Ciekawostką jest to, że Babilończycy używali pojęcia liczby regularnej. Przez liczby regularne rozumieli te, których odwrotności miały skończone rozwinięcia sześćdziesiątkowe. W odnalezionych tablicach dotyczących liczb "nieregularnych", umieszczone są zapisy : "odwrotności nie ma". W poźniejszych jednak tabliczkach znajdują się wartości przybliżone takich liczb. Współcześnie, widzimy, że Babilończycy byli w tym miejscu bardzo blisko odkrycia ułamków sześćdziesiątkowych okresowych.
Zapamiętaj
