W tym ustępie podajemy około 30 tożsamości trygonometrycznych, których biegłe opanowanie pamięciowe,
wraz z dowodami, uważamy za niezbędne. Tożsamości te dzielą się na kilka grup. Poszczególne tożsamości
mają nazwy, których brzmienie jest niekiedy podobne, np. "sinus sumy" i "suma sinusów". Ucząc się
ich, należy zwracać uwagę na kolejność działań, gdyż takie wyrażenia jak
sin( +
)
i
sin
+ sin
są na ogół nierówne.
Funkcje sumy kątów.
Twierdzenie: Funkcje trygonometryczne sumy dwóch kątów wyrażają się następującymi wzorami:
Pierwsze dwa wzory są prawdziwe dla wszelkich i
. Wzór na tangens sumy jest prawdziwy dla wszystkich
,
,
oprócz tych, dla których tg
, tg
lub
tg(
+
) jest nieokreślony.
Dowód: Rozważymy następujące przypadki:
Przypadek, gdy jeden z kątów
,
jest zerowy lub prosty. Wówczas prawdziwośc wzorów
jest oczywista albo wynika bezpośrednio ze wzorów redukcyjnych.
Przypadek, gdy i
należą do I ćwiartki. Wówczas
+
należy do I lub
II ćwiartki:
sin(![]() ![]() |
= | ![]() ![]() |
|
= | ![]() ![]() ![]() |
||
= | ![]() ![]() ![]() ![]() |
W dowodzie wzoru na cosinus sumy korzystamy z tego, że
=
+
=
-
.
Wektory
,
są skierowane zgodnie z osią OX, więc
miara
= OG - AG
cos(![]() ![]() |
= | ![]() ![]() |
|
= | ![]() ![]() ![]() ![]() |
||
= | ![]() ![]() ![]() ![]() |
Dzięki związkom wymienionym powyżej, otrzymane wyrażenie równa się
coscos
- sin
sin
,
co dowodzi prawdziwości wzoru na cosinus sumy.
Przypadek, gdy lub
nie należą do I ćwiartki. Przypadek taki sprowadza się
do poprzedniego za pomocą wzorów redukcyjnych.
Wzór na tangens sumy wynika bezpośrednio ze wzorów na sinus i cosinus sumy:
Funkcje różnicy kątów.
Zastępując we wzorach na funkcje sumy kątów kąt kątem -
i stosując wzory redukcyjne, otrzymujemy:
Funkcje kąta podwójnego.
Zastępując we wzorach na funkcje sumy kątów kąt kątem
otrzymujemy:
Korzystając z "jedynki trygonometrycznej" można cosinus kąta podwójnego wyrazić w postaciach:
Funkcje połowy kąta.
Jeśli we wzorach na funkcje kąta podwójnego zastąpimy kąt kątem
, to otrzymamy wzory:
Wadą powyższych wzorów jest dwoistość znaku i postać niewymierna (pierwiastek). Wolne od tych wad są wzory:
Dowód: Udowodnimy pierwszy ze wzorów - drugi dowodzi się analogicznie:
Sumy i różnice funkcji trygonometrycznych.
Twierdzenie: Sumy i różnice funkcji trygonometrycznych wyrażają się wzorami:
Dowód: Udowodnimy tylko pierwszy zw wzorów - pozostałe dowodzi się analogicznie. Do dwóch danych liczb
,
można zawsze dobrać takie dwie liczby x, y, że
sin![]() ![]() |
= | sin(x + y) + sin(x - y) = | |
= | sinxcosy + cosxsiny + sinxcosy - cosxsiny = | ||
= | 2sinxcosy = 2sin![]() ![]() |
Pozostałe tożsamości.
Korzystając z podstawowych tożsamości wypowadzonych powyżej (oraz - w czterech ostatnich przypadkach - także z zasady indukcji matematycznej) z łatwością dowodzi się następujących, pożytecznych wzorów: