Wygodnym i użytecznym pojęciem w teorii wielomianów jest rugownik. Zanim podamy jego formalną definicję, udowodnijmy następujący lemat:
Lemat: Dwa wielomiany f, g K[X], gdzie K jest dowolnym ciałem, są względnie pierwsze wtedy i tylko wtedy, gdy istnieją wielomiany f1, g1 K[X], jeden z nich niezerowy, deg f1 < deg f oraz deg g1 < ]degg takie, że:
Dowód: Dla dowodu warunku koniecznego załóżmy, że NWD(f, g) = h oraz h 1. Wtedy wystarczy wziąć f1 = oraz g1 = .
Dla dowodu dostateczności załóżmy, że f1, g1 K[X], są takimi wielomianami, że jeden z nich jest niezerowy, deg f1 < deg f, deg g1 < ]degg oraz że f1g = g1f. Niech h1, h2 K[X] będą takimi wielomianami, że:
Dla dowolnej pary wielomianów f, g K[X]:
Rugowniki stosuje się - na przykład - przy rozwiązywaniu układów równań algebraicznych. Podstawową własność rugownika, jaka jest przy tym wykorzystywana, wysławia następujące twierdzenie:
Twierdzenie: Wielomiany f i g nie są względnie pierwsze wtedy i tylko wtedy, gdy ich rugownik jest równy zeru.
Dowód: W myśl lematu, dwa wielomiany nie są względnie pierwsze wtedy i tylko wtedy, gdy istnieją wielomiany f1, g1 K[X], jeden z nich niezerowy, deg f1 < deg f oraz deg g1 < ]degg takie, że f1g = g1f. Ale wówczas dwa wiersze macierzy rugownika są liniowo zależne, a więc rugownik musi być równy zeru.