W tym ustępie podajemy około 30 tożsamości trygonometrycznych, których biegłe opanowanie pamięciowe, wraz z dowodami, uważamy za niezbędne. Tożsamości te dzielą się na kilka grup. Poszczególne tożsamości mają nazwy, których brzmienie jest niekiedy podobne, np. "sinus sumy" i "suma sinusów". Ucząc się ich, należy zwracać uwagę na kolejność działań, gdyż takie wyrażenia jak sin( + ) i sin + sin są na ogół nierówne.
Funkcje sumy kątów.
Twierdzenie: Funkcje trygonometryczne sumy dwóch kątów wyrażają się następującymi wzorami:
Pierwsze dwa wzory są prawdziwe dla wszelkich i . Wzór na tangens sumy jest prawdziwy dla wszystkich ,, oprócz tych, dla których tg, tg lub tg( + ) jest nieokreślony.
Dowód: Rozważymy następujące przypadki:
Przypadek, gdy jeden z kątów , jest zerowy lub prosty. Wówczas prawdziwośc wzorów jest oczywista albo wynika bezpośrednio ze wzorów redukcyjnych.
Przypadek, gdy i należą do I ćwiartki. Wówczas + należy do I lub II ćwiartki:
sin( + ) | = | = = | |
= | = + = | ||
= | . + . |
W dowodzie wzoru na cosinus sumy korzystamy z tego, że
= + = - .
Wektory
,
są skierowane zgodnie z osią OX, więc
miara = OG - AG
cos( + ) | = | = = | |
= | - = - = | ||
= | . + . |
Dzięki związkom wymienionym powyżej, otrzymane wyrażenie równa się coscos - sinsin, co dowodzi prawdziwości wzoru na cosinus sumy.
Przypadek, gdy lub nie należą do I ćwiartki. Przypadek taki sprowadza się do poprzedniego za pomocą wzorów redukcyjnych.
Wzór na tangens sumy wynika bezpośrednio ze wzorów na sinus i cosinus sumy:
Funkcje różnicy kątów.
Zastępując we wzorach na funkcje sumy kątów kąt kątem - i stosując wzory redukcyjne, otrzymujemy:
Funkcje kąta podwójnego.
Zastępując we wzorach na funkcje sumy kątów kąt kątem otrzymujemy:
Korzystając z "jedynki trygonometrycznej" można cosinus kąta podwójnego wyrazić w postaciach:
Funkcje połowy kąta.
Jeśli we wzorach na funkcje kąta podwójnego zastąpimy kąt kątem , to otrzymamy wzory:
Wadą powyższych wzorów jest dwoistość znaku i postać niewymierna (pierwiastek). Wolne od tych wad są wzory:
Dowód: Udowodnimy pierwszy ze wzorów - drugi dowodzi się analogicznie:
Sumy i różnice funkcji trygonometrycznych.
Twierdzenie: Sumy i różnice funkcji trygonometrycznych wyrażają się wzorami:
Dowód: Udowodnimy tylko pierwszy zw wzorów - pozostałe dowodzi się analogicznie. Do dwóch danych liczb , można zawsze dobrać takie dwie liczby x, y, że
sin + sin | = | sin(x + y) + sin(x - y) = | |
= | sinxcosy + cosxsiny + sinxcosy - cosxsiny = | ||
= | 2sinxcosy = 2sincos. |
Pozostałe tożsamości.
Korzystając z podstawowych tożsamości wypowadzonych powyżej (oraz - w czterech ostatnich przypadkach - także z zasady indukcji matematycznej) z łatwością dowodzi się następujących, pożytecznych wzorów: