next up previous
Next: Rozwiązywanie trójkątów dowolnych Up: Funkcje trygonometryczne kąta skierowanego Previous: Wykresy funkcji trygonometrycznych

Tożsamości trygonometryczne

W tym ustępie podajemy około 30 tożsamości trygonometrycznych, których biegłe opanowanie pamięciowe, wraz z dowodami, uważamy za niezbędne. Tożsamości te dzielą się na kilka grup. Poszczególne tożsamości mają nazwy, których brzmienie jest niekiedy podobne, np. "sinus sumy" i "suma sinusów". Ucząc się ich, należy zwracać uwagę na kolejność działań, gdyż takie wyrażenia jak sin($ \alpha$ + $ \beta$) i sin$ \alpha$ + sin$ \beta$ są na ogół nierówne.

Funkcje sumy kątów.

Twierdzenie: Funkcje trygonometryczne sumy dwóch kątów wyrażają się następującymi wzorami:

Pierwsze dwa wzory są prawdziwe dla wszelkich $ \alpha$ i $ \beta$. Wzór na tangens sumy jest prawdziwy dla wszystkich $ \alpha$,$ \beta$, oprócz tych, dla których tg$ \alpha$, tg$ \beta$ lub tg($ \alpha$ + $ \beta$) jest nieokreślony.

Dowód: Rozważymy następujące przypadki:

Przypadek, gdy jeden z kątów $ \alpha$,$ \beta$ jest zerowy lub prosty. Wówczas prawdziwośc wzorów jest oczywista albo wynika bezpośrednio ze wzorów redukcyjnych.

Przypadek, gdy $ \alpha$ i $ \beta$ należą do I ćwiartki. Wówczas $ \alpha$ + $ \beta$ należy do I lub II ćwiartki:

\includegraphics[width=12cm]{105-1.eps}
W układzie OXY kreślimy kąt $ \alpha$ w położeniu standardowym, a kąt $ \beta$ kreślimy tak, aby półprosta a będąca końcowym ramieniem kąta $ \alpha$, była jednocześnie początkowym ramieniem kąta $ \beta$. Wówczas półprosta b będąca końcowym ramieniem kąta $ \beta$, jest jednocześnie końcowym ramieniem kąta $ \alpha$ + $ \beta$ i kąt ten ma położenie standardowe. Przyjmujemy następujące oznaczenia: Zgodnie z definicją sinusa jest sin($ \alpha$ + $ \beta$) = $ {\frac{{miara \overrightarrow{AM}}}{{OM}}}$. Ponieważ $ \overrightarrow{AM} $ = $ \overrightarrow{AH} $ + $ \overrightarrow{HM}$ i wektory $ \overrightarrow{AH} $, $ \overrightarrow{HM}$ są skierowane zgodnie z Oy, więc miara$ \overrightarrow{AM} $ = AH + HM.
sin($\displaystyle \alpha$ + $\displaystyle \beta$) = $\displaystyle {\frac{{miara \overrightarrow{AM}}}{{OM}}}$ = $\displaystyle {\frac{{AH + HM}}{{OM}}}$ =  
  = $\displaystyle {\frac{{GD + HM}}{{OM}}}$ = $\displaystyle {\frac{{GD}}{{OM}}}$ + $\displaystyle {\frac{{HM}}{{OM}}}$ =  
  = $\displaystyle {\frac{{GD}}{{OD}}}$ . $\displaystyle {\frac{{OD}}{{OM}}}$ + $\displaystyle {\frac{{HM}}{{MD}}}$ . $\displaystyle {\frac{{MD}}{{OM}}}$  

Ponieważ $ {\frac{{GD}}{{OD}}}$ = sin$ \alpha$, $ {\frac{{OD}}{{OM}}}$ = cos$ \beta$, $ \angle$HMD = $ \angle$GOD = $ \alpha$, skąd $ {\frac{{HM}}{{MD}}}$ = cos$ \alpha$ i wreszcie $ {\frac{{MD}}{{OM}}}$ = sin$ \beta$, więc $ {\frac{{GD}}{{OD}}}$ . $ {\frac{{OD}}{{OM}}}$ + $ {\frac{{HM}}{{MD}}}$ . $ {\frac{{MD}}{{OM}}}$ = sin$ \alpha$cos$ \beta$ + cos$ \alpha$sin$ \beta$, co dowodzi prawdziwości wzoru na sinus sumy.

W dowodzie wzoru na cosinus sumy korzystamy z tego, że $ \overrightarrow{OA}$ = $ \overrightarrow{OG} $ + $ \overrightarrow{GA} $ = $ \overrightarrow{OG} $ - $ \overrightarrow{AG}$. Wektory $ \overrightarrow{OG} $, $ \overrightarrow{AG}$ są skierowane zgodnie z osią OX, więc miara$ \overrightarrow{OA}$ = OG - AG

cos($\displaystyle \alpha$ + $\displaystyle \beta$) = $\displaystyle {\frac{{miara \overrightarrow{OA}}}{{OM}}}$ = $\displaystyle {\frac{{OG - AG}}{{OM}}}$ =  
  = $\displaystyle {\frac{{OG}}{{OM}}}$ - $\displaystyle {\frac{{AG}}{{OM}}}$ = $\displaystyle {\frac{{OG}}{{OM}}}$ - $\displaystyle {\frac{{HD}}{{OM}}}$ =  
  = $\displaystyle {\frac{{OG}}{{OD}}}$ . $\displaystyle {\frac{{OD}}{{OM}}}$ + $\displaystyle {\frac{{HD}}{{MD}}}$ . $\displaystyle {\frac{{MD}}{{OM}}}$  

Dzięki związkom wymienionym powyżej, otrzymane wyrażenie równa się cos$ \alpha$cos$ \beta$ - sin$ \alpha$sin$ \beta$, co dowodzi prawdziwości wzoru na cosinus sumy.

Przypadek, gdy $ \alpha$ lub $ \beta$ nie należą do I ćwiartki. Przypadek taki sprowadza się do poprzedniego za pomocą wzorów redukcyjnych.

Wzór na tangens sumy wynika bezpośrednio ze wzorów na sinus i cosinus sumy:

tg($\displaystyle \alpha$ + $\displaystyle \beta$) = $\displaystyle {\frac{{sin (\alpha + \beta)}}{{cos (\alpha + \beta)}}}$ = $\displaystyle {\frac{{sin \alpha cos \beta + cos \alpha sin \beta}}{{cos \alpha cos \beta - sin \alpha sin \beta}}}$.

W otrzymanym ułamku dzielimy licznik i mianownik przez cos$ \alpha$cos$ \beta$ i otrzymujemy:

$\displaystyle {\frac{{\frac{sin \alpha cos \beta}{cos \alpha cos \beta} + \frac...
...a}{cos \alpha cos \beta} - \frac{sin \alpha sin \beta}{cos \alpha cos \beta}}}}$ = $\displaystyle {\frac{{tg \alpha + tg \beta}}{{1 - tg \alpha tg \beta}}}$

co kończy dowód.

Funkcje różnicy kątów.

Zastępując we wzorach na funkcje sumy kątów kąt $ \beta$ kątem - $ \beta$ i stosując wzory redukcyjne, otrzymujemy:

Funkcje kąta podwójnego.

Zastępując we wzorach na funkcje sumy kątów kąt $ \beta$ kątem $ \alpha$ otrzymujemy:

Korzystając z "jedynki trygonometrycznej" można cosinus kąta podwójnego wyrazić w postaciach:

Funkcje połowy kąta.

Jeśli we wzorach na funkcje kąta podwójnego zastąpimy kąt $ \alpha$ kątem $ {\frac{{\alpha}}{{2}}}$, to otrzymamy wzory:

sin$\displaystyle \alpha$ = 2sin$\displaystyle {\frac{{\alpha}}{{2}}}$cos$\displaystyle {\frac{{\alpha}}{{2}}}$

cos$\displaystyle \alpha$ = cos2$\displaystyle {\frac{{\alpha}}{{2}}}$ - sin2$\displaystyle {\frac{{\alpha}}{{2}}}$

tg$\displaystyle \alpha$ = $\displaystyle {\frac{{2 tg \frac{\alpha}{2}}}{{1 - tg^2 \frac{\alpha}{2}}}}$

cos$\displaystyle \alpha$ = 1 - 2sin2$\displaystyle {\frac{{\alpha}}{{2}}}$

cos$\displaystyle \alpha$ = 2cos2$\displaystyle {\frac{{\alpha}}{{2}}}$ - 1

Z ostatnich dwóch równości otrzymujemy: We wzorach tych występuje znak $ \pm$, gdyż oba znaki są możliwe i wybrać należy znak + lub - zależnie od tego, w której ćwiartce leży kąt $ {\frac{{\alpha}}{{2}}}$. Tangens połowy kąta można też wyrazić przez tangens kąta, rozwiązując równanie tg$ \alpha$ = $ {\frac{{2 tg \frac{\alpha}{2}}}{{1 - tg^2 \frac{\alpha}{2}}}}$ względem tg$ {\frac{{\alpha}}{{2}}}$:

Wadą powyższych wzorów jest dwoistość znaku i postać niewymierna (pierwiastek). Wolne od tych wad są wzory:

Dowód: Udowodnimy pierwszy ze wzorów - drugi dowodzi się analogicznie:

tg$\displaystyle {\frac{{\alpha}}{{2}}}$ = $\displaystyle {\frac{{sin \frac{\alpha}{2}}}{{cos \frac{\alpha}{2}}}}$ = $\displaystyle {\frac{{2 sin \frac{\alpha}{2} sin \frac{\alpha}{2}}}{{2 cos \frac{\alpha}{2} sin \frac{\alpha}{2}}}}$ = $\displaystyle {\frac{{2 sin^2 \frac{\alpha}{2}}}{{2 sin \frac{\alpha}{2} cos \frac{\alpha}{2}}}}$ = $\displaystyle {\frac{{1 - cos \alpha}}{{sin \alpha}}}$.

Sumy i różnice funkcji trygonometrycznych.

Twierdzenie: Sumy i różnice funkcji trygonometrycznych wyrażają się wzorami:

Dowód: Udowodnimy tylko pierwszy zw wzorów - pozostałe dowodzi się analogicznie. Do dwóch danych liczb $ \alpha$, $ \beta$ można zawsze dobrać takie dwie liczby x, y, że

$\displaystyle \alpha$ = x + y,$\displaystyle \beta$ = x - y.

Liczbami tymi są

x = $\displaystyle {\frac{{\alpha + \beta}}{{2}}}$, y = $\displaystyle {\frac{{\alpha - \beta}}{{2}}}$.

Korzystając ze wzorów na funkcję sumy i różnicy kątów mamy:
sin$\displaystyle \alpha$ + sin$\displaystyle \beta$ = sin(x + y) + sin(x - y) =  
  = sinxcosy + cosxsiny + sinxcosy - cosxsiny =  
  = 2sinxcosy = 2sin$\displaystyle {\frac{{\alpha + \beta}}{{2}}}$cos$\displaystyle {\frac{{\alpha - \beta}}{{2}}}$.  

Pozostałe tożsamości.

Korzystając z podstawowych tożsamości wypowadzonych powyżej (oraz - w czterech ostatnich przypadkach - także z zasady indukcji matematycznej) z łatwością dowodzi się następujących, pożytecznych wzorów:


next up previous
Next: Rozwiązywanie trójkątów dowolnych Up: Funkcje trygonometryczne kąta skierowanego Previous: Wykresy funkcji trygonometrycznych
Pawel Gladki 2006-01-30