W warsztatach samochodowych (ale nie tylko) w wymianie zdań między pracownikami słyszy się nieraz zwroty takie jak:
przekładnia walcowa, przekładnia stożkowa, stożek osi, stożek kła tokarki, łożysko wałeczkowe walcowe, łożysko wałeczkowe stożkowe, łożysko kulkowe i inne.
Zwroty te są nazwami części maszyn, które - z grubsza biorąc - są przybliżonymi modelami znanych nam figur przestrzennych, a mianowicie: walca, stożka i kuli. Każda z tych figur jest przykładem bryły obrotowej, którą definiujemy następująco:
Niech na płaszczyźnie a zawarta będzie pewna figura f oraz prosta l.
Wykonajmy pełny obrót płaszczyzny a dokoła prostej f. W czasie obrotu wraz z płaszczyzną a obraca się również figura f. Każdy punkt figury f zakreśla wtedy pewien okrąg w płaszczyźnie prostopadłej do prostej l. Wszystkie punkty tych okręgów tworzą pewną figurę przestrzenną, którą nazywamy figurą obrotową powstałą przez obrót figury f dokoła prostej l (osi obrotu).
Figury obrotowe które
są bryłami, tzn. figurami powstałymi z obrotu np. wielokątów, kół, półkoli nazywamy bryłami obrotowymi.
POWRÓT
